Lube
pśijaśele!
Jo to
wěrno, až Serske we Łužycy wót nimskej rěcy podejśpjone su?!
Wódajśo, až som źinsa pitśku
kritiski k Serskim we Łužycy. Wótergi se myslim, až drugim narodnosćam a
Pólakam lažy wěcej na hutšobje, aby Serske we Łužycy a serska mamina rěc dalej
žywe byłej ako Serskim samym. Ga glědam na młodych Serskich we Łužycy, padnjo mě do
mysli, až božko wóni su wótwisne wót nimskeje rěcy. Bóžko jo tak równo we cełej
Łužycy! Z huwześim katolskego źěla we
Górnej Łužycy, w drugich źělach Górneje Łužycy ta situacija serbskeje rěcy
wjele lěpša ako how we Dolnej Łužycy njejo. Snaź pólska bajka kněza Ignacego
Krasickiego pt. „Ptaszki w klatce” („Taški w klětce”) by była dobry heksempel
špatneje situacije serskeje rěcy źinsa. Zawěsće młode Serske pitśku hopytaju
na serski pisaś a powědaś. Togodla dobry pśikład su how te „Zapalniki”. Toś
jich serske źěło jo hobźiwowanja gódne! Bóžko jo jich kradu małko. Snaź dobra
ideja jo ten „Witaj Camp” w Małych Bóžemyslach. Toś tam su byli teke pólske
źowća z aktualnje zacynjoneje pólsko-serskeje kupki pśi Gymnaziju nr 2 w
Goleniowje. Wóni teke mało na serski běžnje pišu a powědaju, ale drugi raz južo
njejsu kśěli tam pśiś. Wóni su gronili, až bóžko njejo tam žedna serska
atmosfera mjazy młodymi luźimi.
Teke młode serske zapalniki abo
procowarje wjele we swójch jsach wšědny źěń na serski njehugótuju, dokulaž
wětšyna serskich luźi groni a rozmějo jano nimski. Weto te kótarež mógu pór
słow na serski njekśě serski ako swóju rěc hužywaś, z takim wóni su podejśpjone
wót nimskeje rěcy. Škóda, až wóni majucy tak rownu móžnosć ako how njekśě wjele
na serski pisaś, ale cakaju co a kak druge budu pisaś. Snaź derje by było, aby
młode Serske how njeglědajucy na zmólki, a teke gaž wjele zmólkow gótuju,
pitśku wót swójogo serskego źěła, swojeje jsy a jeju serskosći pisali. Stare
serske luźe wjasele se na serske namše a druge góźby, ale lěc wóni doma ze
swójimi synsynami abo źowcami wjele na serski powědaju, wěste njejo. Se wě, až
wětšyna starych Serskich serski pisaś njamožo, lěcrownož wóni mógu běžnje na
serski pówědaś. Ja tym młodym Serskim wjeligin se źiwam, až wóni su huzwolili
nimsku rěc a podejśpjenje wót njeje. Weto pitśku serstwa móžno dolabowaś/
dožywiś pśi góźbje swěźenjow a namšow, ale wšednje tak njejo. Cogodla? Njejsu
te młode Serske gjarde na swóju rěc?! Snaź Serske we Łužycy su wót něcogo
podejśpjone, abo?!
Mě se zdajo, až dobry pśikład,
kak móžo w pšawym Serskim kraju byś, jo zemja katolskich Serbow we Górnej
Łužycy. Weto njeźo how wó to, až wóni lěpše su. Źo jano wó to, až tam cujoš se
ako we Serbskem/ Serskem kraju.
Móžo-li tak we Dolnej Łužycy a
Błótach byś?! Njamogu rozměś, cogodla z móžnosćami a pomocu Domowiny bóžko tak
kradu mało serskeje mamineje rěcy w młoźińskich serskich kupkach jo. Móžo-li ta
serska rěc mimo swěźenjow, ale wšednje fukcjonerowaś? Jo to powědanje a
rozgrono na serski někaka nuza za młodych Serskich? Móžno, až ja how głuposći
pišom, dokulaž njejsom dłujko, južo jadno lěto, we Łužycy był. Snaź ja se
molim?
Cakam na Waše wótegrona.
Póstrowy!
Tomasz Olgierd Major
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz