Moje hobmyslenje za Dolnoserbski gymnazij w Chóśebuzu a
serskej šulskej a rěcnej polityce!
To jo se mě wjelgin spódoba ga jo te Serby a Serske w
gromaźe do kompromisa du! To wažna wěc k tym luźam k prědkoju hyś a dowol jim
za jich serske abo serbske rěcy dawaś. Daś wšykne tśi serske abo serbske rěcy
dej k tym luźam słušaś, pótakem równo
tak górnoserbska a dolnoserska, a teke ta slepjańska rěc. Nichten njamožo tym
luźam w głowje měšaś a groniś kak maju groniś! Wócywidne, až šulska rěc deje
pitśku hynakša ako ta ludowa byś, dokulaž tak równo jo teke w drugich rěcach.
Weto serska/ serbska rěc winowata měś zwisk z tu ludowu a nic cuzu rěcu byś. Po
mójim mjenju te slědne lěta po lěśe 1945 jo wjele škódy dolnoseršćinje
pśinjasli, pótakem ta rěcna polityka jo winowata se pśemjeniś. Toś ta demokracija w powědanju na nimski we
Dolnoserbskim gymnaziju w Chóśebuzu teke dobra njejo a wjele škódy
dolnoserskej/ dolnoserbskej rěcy njasć. Ga jo ta dolnoserbska/dolnoserska rěc
ma traś, njamožo dobrowolność powědanja na serski/serbski byś. Te hukniki kenž
pśidu z zakładnych šulow winowate zakłady dolnoserbskej/ dolnoserskej rěcy
nahuknuś. Teke lěpša jo šula z połojcu mału licbu luźi, źož wšykne hukniki a
ceptary powědaju na serski/ serbski ako jano nimski. Taka prěstižowa serska/
serbska šula wjele dobrego za Serbow/ Serskich pśinjaso a žednej škódy
nimšćinje natwari njejo. Togodla trěbne jo to dogrono by te serske/serbske rěcy
nic tym funkcjonarjam w šuli a jich idejam były, ale teke trěba jo móst mjazy
tymi starymi a młodymi na twariś. Na drugi part móžośo južo tu dolnosersku a
slepjańsku rěc k rowu k kjarchoboju stajiś. Som raz dobru ideju słyšał, źož
synsyna sobu pśi starkich a starkimi na serbski/serski rozgraniali, lěcrownož
derje nimski znali pśi swójich starkich njejo, dokulaž njesu tu zmužnosć měli.
Wocywidne, až wóni nic pśeśiwo nimskej rěcy měli, a jano tu cesć za starkich a
gjardosć za swóju maminu rěc a narod.
Z hutšobnym póstrowom Tomasz Olgierd Major z Maszewa w
Pólskej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz