czwartek, 31 stycznia 2019

„POWĚDAM SERBSKI, RĚČU SERBSCE” za co?!


Wódajśo, ale njejsom rozmejom, cogodla SERSKIE, SERBY, NIMCE a druge luźe tu informaciju z napismom „POWĚDAM SERBSKI, RĚČU SERBSCE” za swójogo Facebooka stajaś, ga njejo nic na serbski za swój profil pišo?! Se myslim, až tak rowno gótujo se te luźe za kótare serbska rěc jo wažna. Po mójim měnjenju, jolic za mnjo serbska rěc jo wažna, toś mimo abo ze zmólkami pišom něco za swój profil. Jo to pšawe abo ně?!

niedziela, 27 stycznia 2019

Dolne a Górne Serby – zwiskujśo se!/Serbowie dolni i górni – łączcie się!


Serbowie dolni i górni – łączcie się!


https://legnica.gosc.pl/doc/3491962.Serbowie-dolni-i-gorni-laczcie-sie?fbclid=IwAR2Osln1_rt-0doNISoqOC8903Sm497p4I4kAzGlRCnElDAPn_EwpzNUPOY


Wódajśo, how dołojce jo móje zmólkate pśełožowanje tógo pśinoska, ale pšosym cytajśo/lazujśo! Ga jo to mójo pśełožowanje wjelgin špatne, toś móžośo teke sami ten pśinosk k hynakšych rěcy pśełožowat.Se wě, až tak równo na nimski. ;-)

Dolne a Górne Serby – zwiskujśo se!

– Jolic njebuźomy sobugromadnje źěłali, toś nic dłujko cakaś nas kóńc serbskiego „raju” – měni Křesćan Krawc, katolski spisowaśel, gósć zmakanja zarědowanego we głownem měsće pólskiej Łužycy.
W konferencijnem zalu radnicy we Žarowje w Pólskej zmakali se wobźelimiki 6.Dnja Serbskeje Kultury. Pśichwatali zastupniki łužyskich Serbow z Dolnej ak Górnej Łužycy, mjazy drugimi farar Gerat Wornar z redakciju „Katolskiego Posoła”, nejwětšego katolskiego tyźenika hudawanego wót nezi 150 lět we górnoserbskeje rěcy. Pśibyli teke zastupniki wotrěda Towaristwa Pólsko-Serbskiego we Žarowje, Ciechanowje a Wrocławju. Jadnom z głownych dypkow zmakanja było nadanje staśańsku cesć Žarowa dra Zbigniewowi Gajewskiemu, załožowarowi Towaristwa Pólsko-Serbskiego. 90-lět stary muski pólsko-serbskich kultularnych kontaktow wóteběrał dopomnjeńsku medaliju z rukow wobknjezarjow města, mjenjony głownym městom pólskich Dolnej Łužycy. 6. Dnja Serbskeje Kultury byłej teke gozbu k promociju nejnowšej knigły Křesćana Krawca „Kóńc raju”. To hudaśe, pśełožowane jo do pólskeje rěc y a móžno jo dostaś na krajnem hudawaśerskim wiku, móžo hupełniś tu luku, kaka jo dawno byś we kwestiju wěźu wo nejmnjejšym słowiańskim raroźe. Wobrośili se na to tak równo gósće z Łužycy, ak pólskie źěłaśerje towarišnostni. – Na podzajtšu hubogaśiliśmy se kulturu Ormian, Žydow, Georgiskich, Hungorskich a Słowakow. Tu comy spominaś o tom naroźe, kótarych góspodarił na našej zěmi južo tysiąc lět a zawóstaił pó sebje wjelikie kulturne derbstwo. Comy, by spominał na to źiśi w šulach a ceptary – gronił Józef Tarniowy, pśedsedar žarojskiego wótrěda Towaristwa Pólsko-Serbskiego. Dopominano bogatu a śěžku historiju łužyskich Serbow, kótare pśez stoleśa wobliwani nimskim mórjom mógli k źinsajšnemu žywjenju ze swóju wěru, rěc a kulturu. Historiska Łužyca to jo teritorij pśi Łužyskiej Nysu, Wódru a Kwisu. Pó II swětowej wójnje Serbow zagnali sobu z Nimcami k podwjacoru. Zawóstawili mjenja jsow (np. Osiek Łużycki k. Bogatyni czy Nawojów Łużycki k. Nowogrodźca), architektura, ludow huměłstwo a psmojstwo. Něnto Serby bydlom na podwjacornym teritoriju wót mjazy polsko-nimskeje. Górna Łužyca běgawa stej pśe katolskich luźi. Dolna Łužyca – ewangeliskeju. Žarow a Lubań mjeniś se głownemi městami polskiego źěla Łužycy, kótarež geografiski a historiski śěgnuś se ku Kwisy. Wo tom, až źinsajšna situacija Serbow njejo lažka, gronił mjazy drugimi Křesćan Krawc. – Stojimy hu stawizynskiego proga, kótary Łužyskie Serbowy winowate w gromaźe pójź. W zachadnosći było nas 200 tysiacy, późdźej 100 tysiacy. Něntogroni se, až jo nas 60 tysiacy. Něga pódpěrku za pódpołdnjowych, katolskich Serbow byli jich ewangelskie bratša z pódpołnocy. Něnto jo jich tak małko, až podpěru za ich pśetranja jo gjarsć pódpołdnjowych, katolskich Serbow. Jano sobugromanje, móžomy pśetraś - po swójim měnjenju groni awtor „Kóńca raju’. Zdaśim K. Krawca, trěba jo kak nejmalsnje dowjasć k zachopjenja šuli z serbskeju rěcy, jano za młode Serby abo za luźi, kótarež deklaruju huknuś jano tu rěc. – Bo kak we serbskeje rědownje jo lěcrownož jaden Nimc, toś po někakem casu wšykne powědaju nimski. – groni. Knigła, kótaru Křesćan Krawc pśiwjadł sobu do Žarowa, hulicujo stawizny serbskeje familiji pśez nazi 100 lět, wótkóńca XIX stoleśa do 90 lět zachanego stoleśa. Wopisujo relaciju starjejšej a dwóju bratšow hupisane we stawizny wobeju swětowych wójnow , a teke casow pó wójnje, ga Serby hyšći z wětšu mócu ako w pruskim lěc fašistowskim casu dejali wójowaś woswóju identitu. Akcija romanu njejo jano deremu awtora. Krawc gronił, až twarił ju na kanwje dožywjenja swóju familiju, pśemjenił mě jsy, a teke mě Krawc za Šejc. 6. Dnja Łužyskiej Kultury to źěło, kótare móžo pómagaś pólskiemu wóteběraru za wěcy susednej Łužycy. Cesto wědobnje sobubyśa narodow pólskiego a serbskiego jo wjelgin mała, jo samo za morokawu mjazy pólsko-nimskej. Wěźu k temje našych słowiańskich susedow wót 20 lět huwija Ludmiła Gajczewska, pśedsedarka wrocławskiego wótyrěda Towartistwa Pólsko- Serbskiego. Kak groni, wót lět njasła se z zaměrom natwarěnja we Wrocławju tejerownosći ideji. – Pśigroniliśmy tak rowny projekt por raz. Za kuždym razom rozjebałaś se wó amty, źož glědaju na mnjo kak na raroga. Něga smej husłyšeli: „ Co wy sćo se tak toma Nimcami zajmawaś? – hulicujo L. Gajczewska. Wrocławskie towaristwo dalej rady do sobuźěła z samozarjadnistwoma, pś.Lubań.– Samskich hustajencow k temje Łužycy a Serbow, rěcy, nałgow a stawiznow, a teke zwiskow z Pólskeju, mamy wjele. Móžo jo to teke serbska muzyka, pśěłožowanja, naše swójskie tworby - groniła. Pśedsedarka měniś, až promocija kulturu našych bratšow Słowjanow zza Wódru a Nysu jo notna.– Żinsa hoglědamy take zjawjenje, až nic jadna wósoba ze swójskiego huzwólenja njejo južo Pólakom, ale hyšći njejo Ewropjenom. Druga kupka to wósoby, kótare pytaju cogo hynakšego a namakaju infomacije wó Serbach we Łužycy. Tśeśa kupka, nejmnjej licna, to „kulturne mastodonty ”, do kótarych a ja som teke psigłosujom, kótare wótrosły we domje z fascinaciju za serbsku kulturu. Bo gaby njejo mój nan, to mója wěźa była by taka, až w lěśe 1018 we Budyšynje měr był – groni L. Gajczewska. 6. Dnja Serbskeje Kultury w Žarowje skóńcył hoglěd w muzejumje, a teke hoglěd do Lipink Łužyckich, źož w katolskej wósaźe buźo natwarjony pomnik Mikławsza Jakubicy, wósća dolnoserbskiego pismojstwa.

czwartek, 17 stycznia 2019

Sobuźěło?!/Współpraca?!


W 2008 r. w uznaniu zasług w propagowaniu idei wspólnej Europy i wkładu w urzeczywistnienie tej idei, Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zagospodarowania Przestrzennego i Władz Lokalnych Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, 17 kwietniu 2008 roku przyznała Goleniowowi Tablicę Honorową (Plakietę). Taką informację przeczytamy na stronie www.goleniow.pl .Z tej okazji w Goleniowie przy ul. Barnima I ustawiono tablice dotyczące współpracy Goleniowa z krajami Europy. Na jednej z tablic znalazły się informację dotyczące współpracy Goleniowa z Łużycami.


niedziela, 13 stycznia 2019

Reflexion!/ Wobmyslenje!/Zastanowienie się!


Manchmal frage ich mich, warum die jungen Wenden wenig Interesse an ihrer Muttersprache haben? Ist dem jungen Sorben bewusst, dass er neben Deutsch auch seine Muttersprache hat? Wissen der junge Sorben, dass es außer der Staatsbürgerschaft keine Deutschen sind, sondern Slawen wie Polen oder Tschechen, Slowaken, Russen? Warum organisiert niemand Wendenuskurse in Jugendclubs?

 Wótergi wobmyslijom se, cogodla młode Serby/Serskie maju mało zajma za swóju maminu sersku rěc? Jo te młode Serby/Serskie  stej wědobnje, až mimo nimskej rěcy maju swójsku sersku/serbsku maminu rěc? Jo młode Serskie wěźe, až mimo nimskego stata a nimskiego staśaństwa njejsu germańskiego a nimskiego pochada, ale stej Słowiany ako Pólaki abo Čechy, Słowaki, Ruskie? Cogodla nichten we młodostnych klubownjach jejo organizerujo kursow serskej rěcy? 

Czasami zastanawiam się, dlaczego młodzi Łużyczanie mają mało zainteresowania swoim językiem ojczystym? Czy młodzi Łużyczanie są świadomi, że oprócz języka niemieckiego mają swój język ojczysty? Czy młodzi Łużyczanie wiedzą, że oprócz obywatelstwa, nie są Niemcami, ale Słowianami jak Polacy lub Czesi, Słowacy, Rosjanie? Dlaczego nikt nie organizuje kursów języka łużyckiego w klubach młodzieżowych?